در سومین شب از جشنواره موسیقی فجر، اجرای تریو جاز ایتالیا فضای متفاوتی را در تالار وحدت ایجاد کرد و نوازنده ترومپت با خلاقیت خود در ایجاد آواهای متفاوت، کار جالبی را ارائه داد. او با دمیدن در ترومپت صداهایی را ایجاد می‌کرد که در ابتدا کمی عجیب بود. او گاهی می‌خندید و این صدا از درون ترومپت منتقل می‌شد، در ساز خود فوت می‌کرد یا با دست به ساز خود ضربه می‌زد. موسیقی او خیلی فراز و نشیب به همراه نداشت و در فضایی آرام اجرا شد.

به گزارش فیلنامه و به نقل از   ایسنا، دومین سانس از سومین شب جشنواره موسیقی فجر  در تالار وحدت، با کنسرت گروه تریو جاز ایتالیا به سرپرستی لوکا آکوینو همراه بود.

 

این اجرای سه‌نفره متشکل از پیانو، کنترباس و ترومپت بود. در این اجرا ترومپت نقشی غالب در کار داشت و نوازنده آن آواهای جالبی با ایجاد صداهای طبیعی ایجاد می‌کرد. این کار او در ابتدا شاید تقریبا کار نو و جالبی بود ولی رفته‌رفته در اجرا جا افتاد. فضای کار هم ریتم تقریبا ثابت و آرامی داشت.

 

 

 

در اجرای قطعه دوم پس از لحظاتی نوازنده ترومپت سکوت کرده و پیانو و کنترباس نواخته شدند. پس از آن نوازنده ترومپت با آرامش قبلی نواخت. این‌بار آوایی محزون را ایجاد کرد که گاه کوتاه نواخته می‌شد. در لحظات آخر این بخش ریتم تغییر کرد و ترومپت با قدرت بیشتری به صدا درآمد.

 

در بخشی از این اجرا سرپرست گروه گفت: خیلی خوشحالم که اینجا هستم. برای اولین بار است که به ایران آمده‌ام. بارها در خاورمیانه برنامه داشته‌ام. امشب قطعاتی را از موسیقی بومی ایتالیا اجرا خواهیم کرد. ما جاز می‌نوازیم و صدایی که ما ایجاد می‌کنیم به سالن و شما بستگی دارد. این نوع از موسیقی می‌تواند شما را به فضاهای متفاوتی بکشاند. ممنونم که به کنسرت ما آمده‌اید.

پس از آن او باز هم صداهای جالب دیگری از قبیل سوت زدن و حتی حالتی همانند نچ گفتن مکرر ایجاد کرد.

 

اکنون نوازنده پیانو با زبردستی ساز را می‌نواخت و به سرعت نت‌ها را اجرا می‌کرد.

 

در ادامه نوازنده کنتر باس سالن را ترک کرد و دو نوازنده دیگر دوئتی با ریتمی ملایم ارائه دادند.

 

 

 

نوازنده ترومپت گروه ایتالیایی که به دلیل ابتکارات و صدای منحصر به‌فرد ترومپتش معروف است، در شهر بنونتو در جنوب ایتالیا متولد شده است. او از سن ۱۹ سالگی و عمدتا به صورت خودآموز شروع به نواختن ترومپت کرد. در سال ۲۰۰۷ کمپانی یونیورسال موزیک اولین آلبوم او را با نام  «بالاتر از ابرها» به عنوان سرپرست گروه منتشر کرد و یک‌سال بعد آلبوم «لوناریو» منتشر شد. این هنرمند ایتالیایی پس از بنیان‌گذاری جشنواره موسیقی «ریوربری» در ایتالیا، در سال ۲۰۱۲، به کوارتت سازهای کوبه‌ای «مانو کچه» پیوست و دو آلبوم با آنها ضبط کرد.

 

او همچنین به دلیل پژوهش‌های موسیقایی در زمینه صدای طبیعی، استفاده از الکترونیک و اشتیاق و علاقه به تجربه موسیقی در مکان‌های غیرمعمول شناخته شده است، از این رو او را با عنوان «کاوشگر صوتی نوآور» نیز توصیف می‌کنند. آخرین پروژه خارق‌العاده او در سال ۲۰۱۵ ضبط آلبومی در محوطه باستان‌شناسی پترا در اردن با همکاری ارکستر ملی اردن بود.