باز هم “انیو موریکونه” , باز هم یک موسیقی فیلم قابل تامل .ئبار دیگر وسترن , بار دیگر اثری متفاوت از استاد موسیقی فیلم. تصور میکنم که باید برگردم به دهه ی 60 ، زمانی که “موریکونه” با موسیقی فیلم به “خاطر یک مشت دلار”…